Tamisié
Dioscorea communis
Dioscoreaceae
Àutri noum : Sage-màri, Vigno-blanco, Sege-màri, Selet-de-nosto-damo.
Noms en français : Tamier, Herbe aux femmes battues.
Descripcioun :Lou tamisié es uno liano que trachis dins li relarg umide de colo e basso mountagno. Se recounèis à si fueio lusènto e en cor e pièi à si fru roujo.
Usanço :La racino de tamisié èi couneigudo pèr apasima li macaduro, li mau d'os e àutri doulour. Basto de la trissa e n'en freta sus la péu. P. Lieutaghi raporto que dins lis annado 1940, un capelan de la santo-Baumo n'en adoubavo uno poumado, op.cit. p. 534. Ei peréu uno erbo diuretico.
Port : Liano
Taio : 1 à 4 m
Fueio : costo paralèlo
Tipe bioulougico : Geoufite
Cicle bioulougico : Planto renadivo
Gènre : Dioscorea
Famiho : Dioscoreaceae
Coulour de la flour :
Verdo
Petalo : 6
Ø (o loungour) flour : Pancaro entresigna
Flourido : Printèms
Sòu : Ca
Autour basso e auto :
Pancaro entresigna
Aparado : Noun
Liò : Colo
- Ribiero
- Esboudèu
Estànci : Termoumediterran à Mountagnard
Couroulougi :
Pancaro entresigna
Ref. sc. : Dioscorea communis (L.) Caddick & Wilkin, 2002
(= Tamus communis L., 1753 )
Espigo-d'aigo(-crespado)
Potamogeton cripus
Potamogetonaceae
Autre noum : Poutamot.
Nom en français : Potamot à feuilles crépues.
Descripcioun :Aquesto espigo-d'aigo fai d'embuscun que resto entre dos aigo. Se recounèis eisa à si fueio verdo founso un pau coulour de brounze e di bord crespa. Lis espigo fan de 0,5 à 2 cm. Èi coumuno soulamen dins li plano de coustiero.
Usanço :D'ùnis espigo-d'aigo sarien manjadisso en Asìo.
Port : Grando erbo
Taio : 30 à 150 cm
Fueio : alterno
Tipe bioulougico : Idroufite
Cicle bioulougico : Planto renadivo
Gènre : Potamogeton
Famiho : Potamogetonaceae
Ordre : Alismatales
Coulour de la flour :
Verdo
Petalo : ges
Ø (o loungour) enflourejado : 0,5 à 2 cm
Flourido : Printèms
- Estiéu
Sòu : Ca
Autour basso e auto : 0 à 1200 m
Aparado : Noun
Mai à juliet
Liò : Aigo
- Ribiero
Estànci : Termoumediterran à Subremediterran
Couroulougi : Subrecousmoupoulito
Ref. sc. : Potamogeton cripus L., 1753